શ્રદ્ધાંજલી… આદિલજી…

સુપ્રસિદ્ધ શાયર શ્રીઆદિલ મન્સૂરીજીની ગઝલોથી ભાગ્યે જ કોઇ અજાણ હશે.. જેઓ હંમેશ મારા પ્રિય ગઝલકાર રહ્યાં છે, તેઓશ્રીનાં અવસાનનાં દુ:ખદ સમાચાર સાંભળીને હૃદય દ્રવી ઉઠ્યું..! હજુ અમુક સમય પહેલાં એમને વલી ગુજરાતી ગઝલ એવોર્ડ મળ્યો અને અમેરિકાથી અમદાવાદ આવ્યાં ત્યારે એમને,પોતાની જ સ્વરચિત આ રચનાનો અણસાર સુદ્ધાં નહીં આવ્યો હોય કે,
.. નદીની રેતમાં રમતું નગર મળે ના મળે …ફરી આ દ્રશ્ય સ્મૃતિપટ પર મળે ના મળે.!
રડી લો આજ સંબંધોને વિંટળાઈ અહીં, પછીથી કોઈ ને કોઈની કબર મળે ના મળે..!!

એમની આ રચના બચપણથી મારાં હૈયામાં કોતરાઇ ગઇ છે..! .. એમની દરેક રચના હૃદય સ્પર્શી છે.. ઉર્દુ ઉપરાંત ગુજરાતી ગઝલક્ષેત્રે એમની ઉમદા રચનાઓ નોંધ પાત્ર છે…! ( ઘણા સમયથી તેઓશ્રીની ગઝલો ને અનોખુંબંધન પર મુક્વાની ઇચ્છા હતી .. પરંતુ ખબર નહોતી કે એમની ગેરહાજરીમાં  મુકાશે..!!.. ખેર..! ) આદિલજી ભલે અત્યારે આપણી વચ્ચે નથી, પરંતુ એમની રચનાઓ દ્વારા એ આપણી આસ-પાસ હોય એવી અનુભૂતિ થાય છે.. તેઓ હંમેશ આપણી સાથે જ છે અને રહેશે.. ! અલ્લાહ એમની રૂહને જન્નત બક્ષે…! તથા એમના પરિવાર, મિત્રો તથા આપણા જેવા ચાહકો – શિષ્યોને આ દુ:ખ સહેવાની શક્તિ આપે એવી પ્રાર્થના..!! 

આદિલજીનાં જ સ્વરમાં પ્રસ્તુત છે એમની આ રચના..

Audio clip: Adobe Flash Player (version 9 or above) is required to play this audio clip. Download the latest version here. You also need to have JavaScript enabled in your browser.

સૂર્યની આંખોથી છલકાતી ગઝલ,
ચાંદની સર્વત્ર પથરાતી ગઝલ.

લીલી પીળી વાદળી રાતી ગઝલ,
છેવટે તો શ્વેત થઈ જાતી ગઝલ.

ક્ષણમાં સિદ્ધિનાં શીખર પર જઈ ચડે,
એજ સદીઓથી ઉવેખાતી ગઝલ.

સુક્ષ્મત્તમ થી સુક્ષ્મત્તમથી સુક્ષ્મત્તમ,
કે નરી આંખે ન દેખાતી ગઝલ.

મૌન વચ્ચે, મૌન વચ્ચે બૂમ થઈ,
મનનાં ઉંડાણોમાં પડઘાતી ગઝલ.

કોણ કોને કેમ ક્યારે કેટલી,
કઈરીતે કેટલી સમજાતી ગઝલ.

વિસ્તરે તો વ્યોમ પણ ટૂંકું પડે,
એક બિંદુમાં સમેટાતી ગઝલ.

મૂક થઈ જોયા જ કરવાનું હવે,
શબ્દ વચ્ચેથી સરી જાતી ગઝલ.

વહી જતી પત્થર ઉપરથી વહી જતી,
કાળજે પાણીનાં કોરાતી ગઝલ.

જ્યારે ‘આદિલ’ શ્વાસ પણ ડૂબી જતો,
ત્યારે રોમે રોમ સંભળાતી ગઝલ.

જીહાં ‘આદિલ’ તો તખલ્લુસ માત્ર છે,
નામ ધંધો ધર્મ ને જાતી ગઝલ..

…

આ રચના મોકલવા બદલ મિત્ર નીરજભાઇ (રણકાર)નો ખૂબ આભાર…